08-03-2019، 09:27 AM
منابع و مآخذ
نگارش تحقیقات علمی بدون استناد به منابع، اعتباری ندارد، چرا که برای ادعا و اثبات یک مساله و یا تعریف یک اصطلاح و یا بررسی پیشینه یک موضوع بایستی از نظرات و آثار دیگران استفاده کرد.
در نوشته‌های علمی و تحقیقات، نه آن‌قدر از منابع استفاده کنید که نظر خودتان به چشم نیاد و نه آن‌قدر بدون منبع و استناد باشد که ارزشی نداشته باشد.
نحوه نوشتن استناد: چه زمانی باید به سراغ نوشته‌های دیگران رفته و سخن خود را مستند نمایید؟
نوشته خود را تا آنجایی ادامه دهید که وقتی دلیل و گواهی برای ادعای علمی خودتان لازم بود، بتوانید به نوشته‌های دیگران استناد کنید (قربانی، حسن زاده، 1397).
انواع استناد به چند صورت می توان به نوشته و تحقیقات دیگران استناد نمایید:
نقل قول مستقیم: در این نوع استناد، پژوهشگر عین عبارات و جملات متن اصلی را نقل می‌کند؛ چراکه مطلب نوشته شده بسیار قوی بوده که کوچک‌ترین تغییری، مطلب را نامفهوم کرده و به آن آسیب می‌رساند؛ مانند آیات قرآن، احادیث
نقل قول غیر مستقیم: گاهی آوردن عین کلمات متن اصلی چندان اهمیتی نداشته و پژوهشگر فکر طرح شده در منبع و برداشت خود را مورد استناد قرار می‌دهد.
نکته مهم: به هنگام نقل مطالب نوشته شده در تحقیقات دیگران، هیچ گاه عین عبارت و جمله را نیاورید. بلکه تا حد امکان، کل مطالب، بخش و لااقل قسمت مربوطه را به دقت مطالعه کرده و در پایان، بعد از فهم کامل مطلب مورد استناد، آن را به زبان خودتان (البته با ذکر استناد) بنویسید.
دستنامه جامع و کاربردی پژوهش؛ قربانی، حسن زاده (1397).
نکات مهم هنگام استناد کردن به آثار دیگران:
اگر اثری نویسنده و تاریخ نداشته باشد:برای استناد به آن از دو یا سه کلمه یا واژه عنوان اثر و به دنبال آن، از مخفف بی تا (یعنی بدون تاریخ) استفاده می‌شود.
مثال: دریک مقاله در مورد سیگار کشیدن (سیگار کشیدن والدین، بی تا) بحث شده است.
به صورت خیلی ساده در منابع:
والیوم (Volume): شماره سالِ انتشارِ یک مجله را مشخص می‌کند.
ایشو (Issue): شماره مجله در یک سال مشخص می‌باشد.
مثال: والیوم 2، ایشو 2؛ به این معنی است که این مجله در سال دوم انتشار خود می‌باشد که دومین شماره را نیز در این سال چاپ کرده است.
انواع روش‌های استناد کردن: به منظور یکدست سازی منابع استناد شده، روش‌های استانداردی در مجلات علمی دنیا مورد تأیید و استفاده قرار گرفته شده است. از جمله
روش APA (انجمن روانشناسان امریکا)
روش ونکوور
روش شیکاگو
نگارش تحقیقات علمی بدون استناد به منابع، اعتباری ندارد، چرا که برای ادعا و اثبات یک مساله و یا تعریف یک اصطلاح و یا بررسی پیشینه یک موضوع بایستی از نظرات و آثار دیگران استفاده کرد.
در نوشته‌های علمی و تحقیقات، نه آن‌قدر از منابع استفاده کنید که نظر خودتان به چشم نیاد و نه آن‌قدر بدون منبع و استناد باشد که ارزشی نداشته باشد.
نحوه نوشتن استناد: چه زمانی باید به سراغ نوشته‌های دیگران رفته و سخن خود را مستند نمایید؟
نوشته خود را تا آنجایی ادامه دهید که وقتی دلیل و گواهی برای ادعای علمی خودتان لازم بود، بتوانید به نوشته‌های دیگران استناد کنید (قربانی، حسن زاده، 1397).
انواع استناد به چند صورت می توان به نوشته و تحقیقات دیگران استناد نمایید:
نقل قول مستقیم: در این نوع استناد، پژوهشگر عین عبارات و جملات متن اصلی را نقل می‌کند؛ چراکه مطلب نوشته شده بسیار قوی بوده که کوچک‌ترین تغییری، مطلب را نامفهوم کرده و به آن آسیب می‌رساند؛ مانند آیات قرآن، احادیث
نقل قول غیر مستقیم: گاهی آوردن عین کلمات متن اصلی چندان اهمیتی نداشته و پژوهشگر فکر طرح شده در منبع و برداشت خود را مورد استناد قرار می‌دهد.
نکته مهم: به هنگام نقل مطالب نوشته شده در تحقیقات دیگران، هیچ گاه عین عبارت و جمله را نیاورید. بلکه تا حد امکان، کل مطالب، بخش و لااقل قسمت مربوطه را به دقت مطالعه کرده و در پایان، بعد از فهم کامل مطلب مورد استناد، آن را به زبان خودتان (البته با ذکر استناد) بنویسید.
دستنامه جامع و کاربردی پژوهش؛ قربانی، حسن زاده (1397).
نکات مهم هنگام استناد کردن به آثار دیگران:
اگر اثری نویسنده و تاریخ نداشته باشد:برای استناد به آن از دو یا سه کلمه یا واژه عنوان اثر و به دنبال آن، از مخفف بی تا (یعنی بدون تاریخ) استفاده می‌شود.
مثال: دریک مقاله در مورد سیگار کشیدن (سیگار کشیدن والدین، بی تا) بحث شده است.
به صورت خیلی ساده در منابع:
والیوم (Volume): شماره سالِ انتشارِ یک مجله را مشخص می‌کند.
ایشو (Issue): شماره مجله در یک سال مشخص می‌باشد.
مثال: والیوم 2، ایشو 2؛ به این معنی است که این مجله در سال دوم انتشار خود می‌باشد که دومین شماره را نیز در این سال چاپ کرده است.
انواع روش‌های استناد کردن: به منظور یکدست سازی منابع استناد شده، روش‌های استانداردی در مجلات علمی دنیا مورد تأیید و استفاده قرار گرفته شده است. از جمله
روش APA (انجمن روانشناسان امریکا)
روش ونکوور
روش شیکاگو